Sprawdź, czy używasz ozonatora poprawnie

Ozonatory wody stosowane są od lat w akwarystyce morskiej. Z różnych względów nie zyskały dużej popularności. W artykule opiszę, dlaczego warto używać ozonatora, jak go używać i jakie to niesie za sobą zagrożenia. 

Co to jest ozon?

Ozon jest gazem, który w przeciwieństwie do tlenu występującego w naturze, zawiera 3, a nie 2 jego atomy (O₃). Jest na tyle niestabilny, że nie może być przechowywany w pojemnikach.

W naturze tlen stanowi dużą część atmosfery, z czego ozon stanowi tylko niewielki jej ułamek. Znajduje się wysoko w atmosferze ziemskiej i jest silnym absorberem promieniowania UV. Na niższych wysokościach ozon jest mniej pożądany, ponieważ oddychanie nim może doprowadzić do uszkodzenia płuc. 

Jakie zalety ma ozonowanie wody 

Ozonowanie ma wiele zalet. Zwiększa przejrzystość wody, a także oczyszcza ją z bakterii i mikro pasożytów. Dzięki utlenianiu i rozkładowi toksyn, korale będą zdrowsze i zwiększą ekspozycję polipów. Krystalicznie czysta woda zapewnia lepszą penetrację światła, co zwiększa jego biodostępność dla korali.

Ozonowanie wody wpływa również na wydajność odpieniacza. Ozon powoduje przyciąganie się cząsteczek odpadów tworząc większe i łatwiejsze do wypieniania.

Dodatkowe korzyści to:

• zmniejszona żółtość wody
• zmniejszona ilość glonów
• zmniejszona ilość sinic
• zwiększone ORP wody
• zmniejszona ilość azotanów
• zmniejszona ilość bakterii chorobotwórczych
• zmniejszenie ilości krążących toksyn w wodzie morskiej.

Jak działa ozonator?

Metoda stosowana przez większość generatorów ozonu polega na przepuszczeniu powietrza przez wyładowania elektryczne o wysokim napięciu. Powoduje to rozbicie niektórych cząsteczek tlenu, aby przy ponownym połączeniu powstał ozon. Wszystko zaczyna się od pompki powietrza, która podłączona jest do ozonatora.

Pomiędzy pompką, a ozonatorem warto zamontować osuszacz powietrza. Wilgoć w powietrzu zmniejsza ilość generowanego ozonu oraz powoduje powstawanie kwasu azotowego, który może obniżać nam pH w akwarium i dostarczać do niego niepożądanych azotanów. 

W następnym kroku ozon wpada do komory ozonatora. Wielkość zalecanego poziomu ozonu przez producentów sprzętu to około 0,3 mg/h na galon lub 0.08 mg/h na litr wody w akwarium. Wielu akwarystów używa ozonu w mniejszych dawkach. W komorze ozon reaguje z substancjami organicznymi, między innymi z amoniakiem, z bakteriami i wirusami oraz ze związkami chemicznymi, takimi jak żelazo, bromki, jodki.

Powietrze wychodzące z reaktora powinno być przepuszczone przez węgiel aktywny lub na np. wystawione za okno pomieszczenia. Ozon przeżywa kilka sekund w wodzie, ale pozostawia po sobie utleniacze, np. chlorowce czy kwas podbromowy BrOH. Dlatego też odciek z reaktora powinien być przepuszczony przez węgiel aktywny. 

Jak badać poziom ozonu w akwarium?

Ozon podnosi potencjał redukcji utleniania wody (ORP). Należy go monitorować za pomocą miernika ORP. Można również użyć urządzenia, które będzie wyłączać ozonator przy osiągnięciu odpowiedniego poziomu ORP i włączać, kiedy będzie za niski. Zadowalające rezultaty w akwarium można zaobserwować, kiedy poziom ORP wynosi 300 mV. 

Podsumowanie

W tym krótkim artykule starałem się przybliżyć temat czym jest ozonator i  jak prawidłowo go używać. Stosowanie w akwarium morskim ozonu przynosi wiele korzyści, ale może stanowić zagrożenie dla wrażliwych organizmów. To czy warto używać ozonatora czy nie, pozostaje w gestii akwarysty.